به گزارش زمان اقتصاد، نسبت مالیات به تولید ناخالص داخلی به نسبت درآمد مالیاتی کشور نسبت به تولید ناخالص داخلی (GDP) اشاره دارد که به عنوان معیاری برای آگاهی از کنترل دولت یک کشور بر منابع اقتصادی آن استفاده می شود.به طور کلی با افزایش تولید ناخالص داخلی کشور، درآمد مالیاتی نیز افزایش می یابد. این نسبت به جهت نمایان کردن پتانسیل وضع مالیات در ارتباط با اقتصاد، تصویری سودمند از درآمد مالیاتی یک کشور فراهم می‌کند. این نسبت همچنین دیدی از جهت کلی سیاست مالیاتی یک کشور ایجاد کرده و به مقایسه بین‌المللی درآمدهای مالیاتی کشورهای مختلف می‌پردازد.
ملت‌های توسعه‌یافته عموما نسبت Tax-to-GDP بالاتری در مقایسه با کشورهای در حال توسعه دارند. درآمدهای مالیاتی بالاتر به معنای توانایی یک کشور در مصرف هزینه بیشتر روی زیرساخت‌های بهبوددهنده، سلامت و آموزش است که امر کلیدی در چشم‌انداز بلند مدت مردم و اقتصاد یک کشور محسوب می‌شود.استاندارد آن طبق گفته رئیس سازمان امور مالیاتی حدود ۲۵ درصد است.
به ترتیب ۱۰ کشور اول در نسبت مالیات به تولید ناخالص داخلی الجزایر با ۶۴/۷ تیمور شرقی با ۶۱/۵ افغانستان با ۶۰/۴ نروژ با ۵۴/۸ فنلاند با ۵۴/۲ سوئد با ۴۹/۸ کوبا با ۴۴/۸ آلمان با ۴۴/۵ ایتالیا با ۴۳/۵ و اتریش با ۴۲/۷ درصد است.
۱۰ کشوری که نسبت مالیات به تولید ناخالص داخلی آنها بسیار پایین است: امارات متحده عربی ۱/۴ کویت ۱/۵ گینه استوایی ۱/۷ قطر ۲/۲ عمان ۲/۰ لیبی ۲/۷ جمهوری کنگو ۵/۹ عربستان سعودی ۵/۳ نیجریه ۶/۱ و ایران ۸/۳ درصد است.
در قانون بودجه سال ۱۴۰۳، دولت درآمدهای مالیاتی را به‌عنوان اصلی‌ترین منبع درآمدی در نظر گرفته بود. ابتدا در لایحه بودجه رقم پیش‌بینی‌شده برای درآمدهای مالیاتی ۱۱۲۲ هزار میلیارد تومان بود، اما پس از تصویب، این رقم به ۱۲۲۲ هزار میلیارد تومان افزایش یافت. این تغییر نشان‌دهنده رشد ۵۱ درصدی نسبت به درآمدهای مالیاتی وصول‌شده در سال ۱۴۰۲ است. ایران با نسبت ۸/۳ درصد تا به حالا، در میان کشورهایی قرار دارد که نسبت درآمد مالیاتی به GDP آنها پایین است. این موضوع می‌تواند به محدودیت‌های ساختاری یا چالش‌های جمع‌آوری مالیات مرتبط باشد.
همچنین دیگر کشورها از جمله اتحادیه اروپا با ۳۵/۷ درصد نسبت بالایی را نشان میدهد. ایالات متحده با ۲۷/۱ درصد چین با ۲۶/۳ درصد و ترکیه با ۲۴/۹ درصد وضعیت مطلوبی را دارند.
انتهای پیام/
نظر شما